W szkole prowadzone są zajęcia terapii pedagogicznej (zajęcia korekcyjno – kompensacyjne) dla uczniów ze specyficznymi trudnościami w nauce lub zagrożonych takimi trudnościami. Odbywają się one w grupach 5 – osobowych.
Zespół specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania, czyli dysleksja rozwojowa występuje pod postacią:
- dysleksji, czyli specyficznych trudności w czytaniu;
- dysortografii – specyficznych trudności z opanowaniem poprawnej pisowni;
- dysgrafii – trudności w opanowaniu właściwego poziomu graficznego pisma (tzw. brzydkie pismo)
Trudności w czytaniu i pisaniu mogą występować w postaci izolowanej (na przykład tylko trudności z nauczeniem się poprawnej pisowni) lub łącznie (kiedy występują jednocześnie dwie lub nawet trzy formy tych zaburzeń). Określenie – dysleksja rozwojowa oznacza, że jej symptomy występują na każdym etapie rozwojowym, a opisane trudności nie pojawiają się nagle i występują od początku nauki szkolnej. Powinno się je dostrzec już w wieku przedszkolnym i wczesnym szkolnym, choć wówczas mówi się o ryzyku dysleksji.
Określenie: specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu podkreśla, że:
- nie one są wynikiem złego funkcjonowania narządów zmysłu (niedosłuchem lub wadą wzroku);
- nie należą do zespołu symptomów inteligencji niższej niż przeciętna, upośledzenia umysłowego;
- nie są skutkiem schorzenia neurologicznego (mózgowe porażenie dziecięce, epilepsja);
- nie są wyłącznie wynikiem zaniedbania środowiskowego i błędów dydaktycznych
Charakteryzują się one natomiast:
- opóźnieniem w rozwoju funkcji słuchowo-językowych, wzrokowo-przestrzennych, ruchowych i integracji tych funkcji, które stanowią podstawę do wykształcenia się umiejętności czytania i pisania;
- wczesnym występowaniem trudności w nauce czytania i pisania;
- trudności nie ustępują po podjęciu terapii pedagogicznej.
Dysleksja niejednokrotnie współwystępuje z wadami wzroku, słuchu i zaniedbaniem środowiskowym. W tych przypadkach trudności dziecka są znacznie bardziej nasilone, niż gdyby były spowodowane tylko wadami wzroku i słuchu, zaś udzielenie pomocy, nawet niespecjalistycznej dawałoby bardzo szybką i trwałą poprawę.
Celem terapii pedagogicznej jest usprawnianie funkcji ważnych w procesie czytania i pisania. Bardzo ważne jest łagodzenie zaburzeń emocjonalnych będących efektem niepowodzeń szkolnych oraz wypracowanie motywacji do nauki, której dzieciom brakuje, gdyż utraciły ją wskutek utrzymujących się niepowodzeń szkolnych.
Pomyślnie prowadzona terapia pedagogiczna powinna dać efekt w postaci płynnego czytania i poprawnego pisania. Jednak jest to możliwe tylko wtedy, gdy oprócz udziału w zajęciach dziecko regularnie pracuje w domu pod kierunkiem rodziców.
W szkole realizowany jest system pomocy psychologiczno – pedagogicznej w oparciu o Metodę Ortograffiti:
- W klasach I – III - Ortograffiti z Bratkiem.
Bohaterem Ortograffiti jest Bratek – przewodnik i przyjaciel dzieci, który uczy przez zabawę, dlatego sprawia, że nauka staje się przyjemnością. Zadania są tak dobrane, że wspierają procesy poznawcze uczestniczące w nauce czytania i pisania, ale także przyspieszają rozwój społeczno – emocjonalny dziecka i pobudzają jego motywację.
- W klasach IV – VI – Ortograffiti. Czytam, rozumiem, piszę.
Oprócz stymulowania funkcji poznawczych ważnych w nauce czytania i pisania, metoda ta koncentruje się na przypomnieniu i utrwaleniu zasad ortograficznych, kształceniu umiejętności czytania ze zrozumieniem oraz rozwijaniu form wypowiedzi pisemnej i ustnej.
- W klasach VII – VIII - Nowe Ortograffiti przygotowujące do egzaminu ósmoklasisty z języka polskiego.
